Jak schudnąć przy Hashimoto? Najważniejsza jest odpowiednia dieta!

Jak schudnąć przy Hashimoto? Utrata wagi przy tej chorobie jest możliwa, ale wymaga zmodyfikowania diety oraz stylu życia. Z nadprogramowymi kilogramami boryka się wiele osób zmagających się z tego rodzaju schorzeniem tarczycy.

Zapamiętaj!

• Jak schudnąć przy Hashimoto? Wymaga to zastosowania odpowiedniej diety – przede wszystkim spożywania warzyw, chudego mięsa oraz ryb.
• Dieta eliminacyjna, wykluczająca potencjalne alergeny pokarmowe i prowadzona pod kontrolą specjalisty, może pomóc w identyfikacji produktów nasilających objawy Hashimoto.
• Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna, dostosowana do indywidualnego stanu zdrowia, wspomaga metabolizm i utrzymanie zdrowej wagi.

Czym jest choroba Hashimoto?

Hashimoto to choroba autoimmunologiczna, w wyniku której powstaje przewlekły stan zapalny tarczycy. W Polsce dotyka znaczącej części populacji, częściej kobiet niż mężczyzn. Zazwyczaj zapadają na nią osoby pomiędzy 30. a 50. rokiem życia, ale może dotykać również dzieci oraz młodzież.

Charakteryzuje się obniżoną funkcją tarczycy, co spowalnia metabolizm i może prowadzić do przybierania na wadze. Dlatego też tak wiele osób szuka skutecznego sposobu na to, jak schudnąć przy Hashimoto. Z pewnością wyjściem z tej sytuacji jest zastosowanie odpowiedniej diety, ale na pewno nie takiej bardzo restrykcyjnej. Najlepiej skonsultować się z doświadczonym dietetykiem albo skorzystać z diety pudełkowej dopasowanej do potrzeb osób z tą chorobą.

Kluczowe jest umiejętne rozpoznawanie indywidualnych objawów i zrozumienie, jak choroba wpływa na różne aspekty życia, w tym na poziom energii, nastrój oraz ogólny stan zdrowia. Pacjenci z Hashimoto mogą również doświadczać innych symptomów, takich jak suchość skóry, wypadanie włosów, uczucie zimna, czy zmęczenie. Wszystkie te objawy mogą mieć bezpośredni wpływ na samopoczucie.

Jak schudnąć przy Hashimoto? Znaczenie diety

Jak schudnąć przy Hashimoto? Na pewno należy działać wielotorowo i zacząć od ustabilizowania poziomu hormonów tarczycy, a następnie odpowiednio skomponować codzienną dietę. Ma ona znaczenie zarówno dla osiągnięcia docelowej wagi, jak i opanowania postępów choroby. Należy unikać produktów bogatych w gluten, soję i przetworzone cukry, które mogą nasilać stan zapalny. 

Wskazane jest spożywanie warzyw, chudego mięsa, ryb oraz produktów bogatych w jod i selen, które wspomagają funkcjonowanie tarczycy. Ważne jest również zwracanie uwagi na jakość spożywanych tłuszczów. Należy używać tłuszczów nienasyconych, takich jak olej lniany czy oliwa z oliwek, co może przyczynić się do poprawy ogólnego stanu zdrowia. Włączenie do diety bogatych w antyoksydanty owoców i warzyw, takich jak jagody czy szpinak wspiera organizm w walce ze stanami zapalnymi i skutkami stresu oksydacyjnego. Jest to szczególnie ważne przy chorobach autoimmunologicznych.

Znaczenie diety eliminacyjnej w walce z Hashimoto

Dieta eliminacyjna, polegająca na stopniowym wykluczaniu potencjalnych alergenów pokarmowych, może być pomocna w identyfikacji produktów, które wzmacniają objawy Hashimoto. W Polsce dostępne są specjalistyczne poradnie dietetyczne, które mogą pomóc w zaplanowaniu takiej diety. Proces eliminacji powinien być przeprowadzany pod kontrolą specjalisty, aby zapewnić odpowiednią równowagę odżywczą i uniknąć niedoborów pokarmowych. 

Często wykluczane są takie produkty jak nabiał czy jaja, co może być pomocne w zmniejszeniu objawów. Ważne jest, aby każdy etap diety eliminacyjnej był dobrze przemyślany i dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta. Warto również pamiętać o znaczeniu odpowiedniego nawodnienia organizmu oraz regularnych, zbilansowanych posiłków, które wspomagają metabolizm i utrzymanie zdrowej wagi. Edukacja na temat właściwego odżywiania i świadome podejście do wyboru produktów mogą znacząco wpłynąć na poprawę samopoczucia osób z Hashimoto oraz redukcję wagi.

Produkty, których należy unikać

Unikanie niektórych produktów pozwoli schudnąć i poprawi samopoczucie chorych. Na tej liście znajdują się między innymi:

• gluten, który może prowokować reakcje autoimmunologiczne i nasilać objawy choroby;
• soja i produkty sojowe (w tym również gotowe wędliny oraz kiełbasy);
• cukier;
• wysoko przetworzone produkty;
• kawa i herbata;
• alkohol.

Warto także ograniczyć spożywanie niektórych warzyw krzyżowych, takich jak brokuły, kalafior czy kapusta, zwłaszcza w surowej formie, ponieważ mogą one wpływać na produkcję hormonów tarczycy. Ostrożność należy zachować również w przypadku niektórych produktów mlecznych, które mogą przyczyniać się do problemów z trawieniem i wchłanianiem składników odżywczych. Wszystkie te ograniczenia mają na celu zmniejszenie obciążenia organizmu i wspieranie jego zdolności do samoregulacji, co jest kluczowe w radzeniu sobie z Hashimoto.

Przykładowy jednodniowy jadłospis przy chorobie Hashimoto

Jeśli nie wiesz, jak schudnąć przy Hashimoto, zwróć uwagę na to, co jesz. Warto komponować kolorowe posiłki. Zachęcają bowiem do jedzenia, są także różnorodne i dostarczają potrzebnych składników odżywczych. Oto co może znaleźć się na twoim talerzu:

Śniadanie:	omlet warzywny przygotowany z 2 jaj, szpinaku, papryki, cebuli, i pomidora z dodatkiem ziół takich jak bazylia czy oregano dla smaku;kromka pełnoziarnistego chleba (lub bezglutenowego, jeśli jest taka potrzeba);szklanka zielonej herbaty lub wody z cytryną.
Przekąska:	garść orzechów, takich jak migdały lub orzechy włoskie, które są bogate w selen;średniej wielkości jabłko lub inny owoc o niskim indeksie glikemicznym.
Obiad:	pieczony łosoś (jest bogaty w kwasy omega-3, które wspierają zdrowie tarczycy);quinoa lub kasza gryczana jako źródło białka roślinnego i węglowodanów;sałatka z liściastych warzyw (rukola, szpinak, sałata) z dodatkiem awokado i nasion chia.
Podwieczorek:	smoothie zrobione z jagód, banana, naturalnego jogurtu lub mleka roślinnego i łyżki masła orzechowego;kilka kawałków surowych warzyw (marchewka, ogórek).
Kolacja:	grillowana pierś z kurczaka przyprawiona ziołami takimi jak tymianek czy rozmaryn;miks sałat.

Przez cały dzień warto dobrze nawadniać organizm. Zalecane jest picie od 1,5 do 2 litrów płynów. Oprócz tego posiłki powinny być przygotowywane przede wszystkim ze świeżych, nieprzetworzonych składników.

Znaczenie aktywności fizycznej w procesie odchudzania

Jeśli szukasz sposobu na to, jak schudnąć przy Hashimoto, nie zapominaj o aktywności fizycznej. W przypadku nasilonych objawów choroby może to być trudne, ale warto próbować. Wystarczy mało intensywny trening, np. trening, taki jak joga, pilates czy spacery.

Ćwiczenia o niskiej intensywności, takie jak nordic walking, pływanie czy jazda na rowerze, mogą również być korzystne, ponieważ są mniej obciążające dla stawów i wspierają układ sercowo-naczyniowy. Ważne jest, aby każda forma aktywności była wcześniej skonsultowana z lekarzem lub fizjoterapeutą, szczególnie jeśli istnieją dodatkowe schorzenia czy ograniczenia zdrowotne.

Dlaczego warto być aktywnym?

Regularne, ale umiarkowane ćwiczenia wspomagają metabolizm i pomagają w utrzymaniu zdrowej wagi. Ważne jest znalezienie równowagi między aktywnością a odpoczynkiem, co jest szczególnie ważne w przypadku Hashimoto, gdzie organizm jest bardziej podatny na stres. Skrupulatne planowanie treningów oraz uważne słuchanie sygnałów wysyłanych przez ciało pomaga unikać przetrenowania. 

Wprowadzenie do rutyny ćwiczeń technik relaksacyjnych, takich jak medytacja czy głębokie techniki oddechowe, może dodatkowo przyczynić się do redukcji poziomu stresu i poprawy samopoczucia. Ważne jest, aby pamiętać o stopniowym zwiększaniu intensywności i czasu trwania ćwiczeń, aby organizm mógł się do nich adaptować bez ryzyka pogorszenia objawów Hashimoto.

Znaczenie samoakceptacji i cierpliwości

Samoakceptacja i cierpliwość są kluczowe w procesie odchudzania przy Hashimoto. Zrozumienie, że zmiany mogą następować wolniej niż u osób bez tej choroby, jest ważne dla utrzymania motywacji i zdrowego podejścia do własnego ciała.

Pamiętaj, że utrata wagi przy Hashimoto wymaga zintegrowanego podejścia. Powinno obejmować dietę, aktywność fizyczną, a także regularne badania i korzystanie ze wsparcia psychologicznego. To wszystko jest istotne w powrocie do równowagi, a także dla dalszego cieszenia się życiem mimo choroby.