Dieta pudełkowa
Dla osób z Hashimoto

W przypadku zauważenia niepokojących symptomów warto skonsultować się z lekarzem, który zaleci dalszą diagnostykę. W celu oceny pracy tarczycy wykonuje się zwykle pomiar stężenia TSH (hormon tyreotropowy), który jest podwyższony przy niedoczynności tego narządu. Niekiedy badania rozszerza się o fT3 (trijodotyroniny) i fT4 (tyroksyny), które są hormonami wydzielanymi bezpośrednio przez tarczycę. W celu sprawdzenia, czy choroba tarczycy ma podłoże autoimmunizacyjne, wykonuje się również badanie USG i poziomu przeciwciał anty-TPO i anty-TG we krwi.

Przede wszystkim należy podkreślić, że każda osoba ze zdiagnozowaną tego typu niedoczynnością tarczycy powinna przyjmować doustne leki z hormonami tego narządu, aby organizm mógł prawidłowo funkcjonować. Dawkę i przebieg leczenia ustala lekarz, dlatego należy z nim konsultować wszystkie zmiany w wynikach. Kolejnym nieodłącznym elementem drogi do dobrego samopoczucia jest zdrowy styl życia obejmujący regularną aktywność fizyczną, unikanie używek oraz prawidłowo zbilansowaną dietę. Stan psychiczny i szczególnie nasilenie stresu także ma istotny wpływ na regulowanie pracy tarczycy – wiele osób zauważa duże trudności w utrzymaniu prawidłowych poziomów hormonów tego narządu w sytuacjach wzmożonego, długotrwałego napięcia.

Osoby zmagające się z niedoczynnością tarczycy nierzadko mają trudności z osiąganiem prawidłowej masy ciała – szczególnie przed wdrożeniem leczenia farmakologicznego. Niekiedy ze względu na chęć szybkiej redukcji masy ciała chorzy decydują się na bardzo niskokaloryczne diety, jednak przy chorobie Hashimoto należy odchudzać się z zachowaniem zdrowego rozsądku i utrzymywać deficyt kaloryczny na racjonalnym poziomie. Zachęcamy do tego, ponieważ za mała energetyczność codziennego jadłospisu może przyczynić się do pogorszenia pracy tarczycy oraz będzie sprzyjać wystąpieniu niedoborom pokarmowym. Dla osób z niedoczynnością tarczycy cateringi dietetyczne przygotowują posiłki z uwzględnieniem dziennego zapotrzebowania na makroskładniki, witaminy oraz minerały. Niezwykle ważnym składnikiem jest białko, które jest niezbędne do syntezy hormonów tarczycy i powinno być jadane w ilości 15-25% dziennej kaloryczności.

Ze względu na to, że do prawidłowej pracy tarczycy niezbędny jest jod, to w przebiegu niedoczynności tarczycy należy zwracać uwagę na wszystkie czynniki, które będą zaburzały wchłanianie i metabolizm tego cennego pierwiastka. Jednym z nich są substancje goitrogenne, zwane wolotwórczymi. Przy ich wysokim spożyciu zauważa się między innymi zahamowanie przyswajania jodu, co nie jest korzystne u osób chorujących na Hashimoto. Głównymi źródłami goitrogenów są m.in.: soja, kalafior, brokuł, kapusta włoska, jarmuż. Przy niedoczynności tarczycy nie jest konieczna całkowita eliminacja, ale zaleca się znaczne ograniczenie ich spożycia. Substancje goitrogenne wypłukują się w pewnym zakresie podczas gotowania warzyw, dlatego lepiej jest przygotowywać je właśnie z wykorzystaniem tej formy obróbki termicznej.

Z tego względu, że choroba Hashimoto ma podłoże autoimmunologiczne, to w diecie w jej przebiegu należy zwracać uwagę na składniki, które są immunomodulujące i przeciwzapalne. Jednym z nich są kwasy tłuszczowe omega-3, które znajdziemy przede wszystkim w tłustych rybach morskich, takich jak śledź, makrela, łosoś, tuńczyk. Niektóre produkty roślinne również nam ich dostarczą, ale w nieco mniej aktywnej metabolicznie formie. Źródłami są siemię lniane, olej lniany, nasiona chia, olej rzepakowy oraz orzechy włoskie, dlatego znajdziemy je w niektórych posiłkach z cateringu dietetycznego w tym wariancie. Należy również pamiętać o suplementacji witaminy D w okresie jesienno-zimowym, ponieważ wykazano, że osoby z chorobą Hashimoto mają znacznie wyższe ryzyko jej niedoboru niż osoby zdrowe. Ta witamina wykazuje działanie immunomodulujące, dlatego może pomóc wyregulować zaostrzenie choroby autoimmunizacyjnej. Aby zapewnić sobie prawidłowe jej stężenie we krwi przez cały rok, należy pamiętać o codziennej doustnej suplementacji w dawce 2000-4000 IU dziennie w okresie od października do końca marca. Warto również wykonywać badania kontrolne, aby ocenić czy stosowana ilość jest wystarczająca.